بیماری مایکوپلاسما در پرندگان

معرفی بیماری مایکوپلاسکا در پرندگان

مایکوپلاسما پروکاریوتهای بسیار کوچکی هستند که فاقد غشا بوده و تنها به غشای پلاسمایی متصل میشوند. این باکتریها، واجد کلونی هایی بشکل تخم مرغ سرخ شده هستند. از لحاظ مورفولوژی به آنتی بیوتیکهایی که سبب سنتز دیواره سلولی میشوند، مقاوم بوده و از سوی دیگر به مجموعه ایی از ذرات غذایی نیازمند است.

مایکوپلاسماها واجد میزبانهایی اختصاصی هستند. برخی از آنها، تنها گونه خاصی از حیوانات را دچار بیماری میکنند. این در حالیست که انواعی از مایکوپلاسماها توانایی بیمار کردن گونه های مختلفی از حیوانات را دارا هستند.

این باکتریها را میتوان در انسانها، گیاهان، حیوانات و حشرات یافت. مایکوپلاسماها عموما در سطوح مخاطی تکثیر نموده و ایجاد پرگنه می کنند و از انواع باکتریهای مهاجم نیستند. برخی از گونه ها، شامل Mycoplasma Gallisepticum توانایی نفوذ و رخنه به سلولها را دارا هستند.

پیشنهاد مطالعه: نگهداری از مرغ مینا و همه چیز در مورد مراقبت و تربیت مینا

خصوصیات مایکوپلاسمای مخصوص پرنده ها

گونه هایی از مایکوپلاسماها که از پرندگان جدا میشوند، عموما به پروتئینهایی شامل ۱۰ تا ۱۵ درصد سرم حیوانی نیازمند هستند. بنابراین فراهم سازی برخی از انواع مکمل ها بطور معمول مفید خواهند بود. این در حالیست که رشد M.Synoviae نیازمند اضافه نمودن Nicotinamide adenine dinucleotid یا NAD میباشند. انواع محیط هایی که توسط Frey یا Bradbury توصیف شده اند، برای کشت انواع مایکوپلاسماهای پرندگان مناسب هستند.

ارگانیسمهای مایکوپلاسماها، بدلیل رشد آهسته این باکتری، بطور معمول محیط ۳۷ تا ۳۸ درجه سانتی گراد را ترجیح میدهند و بطور معمول به تالیوم استات و پنی سیلین مقاوم هستند. این دو، در جهت به تاخیر انداختن رشد باکتریهای آلوده کننده و قارچها، در محیط رشد اضافه میشوند.

فرم کلونی های آن در محیط رشد آگار، پس از ۳ تا ۱۰ روز در ۳۷ درجه سانتی گراد دیده میشود . از سوی دیگر ، گونه های غیر بیماریزایی چون M.gallinarum و M.Gallinaceum ممکن است ظرف مدت یک روز، کلونی هایی را تشکیل دهند (M.gallinarum و M.Gallinaceum به کرات در خلال جداسازی گونه های بیماری زای مایکوپلاسماها بعنوان آلوده کننده شناسایی شده اند.)
کلونی های مشخص این باکتریها، بسیار کوچک (۰٫۱ تا ۱ میلی متر ) صاف و گرد بوده و همچنین واجد سطحی بالا آمده و صاف در مرکز کلونی میباشند .تاکنون تفاوتهای زیادی در مورفولوژی کلونی ها بیان شده است. ولی به این تفاوتها نمیتوان بعنوان اختلافات گونه ایی تکیه نمود. سلولهای منفرد با اندازه هایی مختلف ( از ۰٫۲ تا ۰٫۵ میکرومتر ) بوده که بصورت پایه، Coccid تا Cocciobacilli Form میباشند. این در حالیست که اشکال باریک، حلقه ایی و فیلامنتی این باکتریها نیز گزارش شده است.

بیشتر بخوانید: نظافت پرنده های خانگی ؛ همه چیز در مورد آراستن و تمیز کردن پرندگان خانگی

تخمیر مایکوپلاسما

در این باکتریها، تخمیر کربوهیدراتها متفاوت است. ولی میتوان تمامی این دسته از باکتریها را به دو گروه مجزا تقسیم نمود. گروه اول، آن دسته از باکتریها میباشند که گلوکز را با تولید اسید تخمیر می کنند و گروه دوم، دسته ایی هستند که این عمل را انجام نمی دهند. بطور معمول، گلوکز در جهت اطمینان از رشد گونه های تخمیر کننده کربوهیدراتها به محیط Broth اضافه میشوند. اطمینان از رشد، زمانی حاصل میشود که تخمییر گلوکز سبب تولید اسید در محیط شده و معرف فنول رد فعالیتهای خود را آغاز نماید. از سوی دیگر، فعالیتهای فسفاتاز و همچنین Arginine Decarboxylase نیز بطور معمول وجود دارند.

اغلب گونه هایی که گلوکز را تخمیر نمی کنند از آمینو اسید آرژنین بعنوان منبع اصلی انرژی استفاده می کنند. M.iowae و برخی از گونه های دیگر، گلوکز را تخمیر و آرژنین را هیدرولیز می کنند. یکی از خصوصیات مفیدM.gallisepticum ، M.meleagridis و M.synoviae، هماگلوتینه نمودن اریتروسیتهای جوجه ها و بوقلمونها میباشد. آنتی ژنهای هماگلوتینه در آزمایشات منع عمل هماگلوتیناسیون سه گونه بیماریزای یادشده استفاده میشوند.

رنگ آمیزی مستقیم کلونی های مایکوپلاسما در سطوح آگار و یا نشان دار نمودن کلونی ها با آنتی بادی های فلورسنت، از روشهای معمول شناسایی گونه های جدا شده مایکوپلاسمای پرندگان میباشند. از سایر روشهای مناسب نیز میتوان به ممانعت از رشد Immunodiffusion و سایر روشها اشاره نمود.

اخیرا نیز روشهایی ملکولی چون توالی ژن RNA ریبوزومی، استفاده از DNA، واکنش زنجیره پلیمراز که سبب تقویت ژن RNA ریبوزومی می شود نیز باب شده اند.

بیشتر بخوانید: شکستگی بال پرندگان؛ از کجا بفهمیم بال پرنده شکسته است؟

طبقه بندی مایکوپلاسما پرنده

مایکوپلاسماها عضو کلاس Mullicutes، طبقه I در Mycoplasmatales میباشند. جنس I مایکوپلاسماها، شامل بیش از ۱۰۰ گونه میباشند. برخی از خصوصیات آنها به شرح زیر میباشند:

• درصد گوانین، سیترولین ۲۰ تا ۴۳ درصد.
• اندازه ژنوم ۶۰۰ تا ۱۳۵۰ .
• نیازمند کلسترول برای رشد هستند.
• در انسان و حیوانات بروز می کنند.
• دمای عادی و مناسب برای رشد آنها ۳۷ درجه سانتی گراد هستند.

جنس II ، Ureaplasma در اصول هیدرولیز اوره، تفاوتهایی دارد. Acholeplasmas در رده III، طبقه بندی میشود. آنها از طریق عدم رشد بدون حضور کلسترول طبقه بندی میشوند. بررسی Phylogenic ژن RNA ریبوزومی S16 در جهت یافتن شباهتهایی میان مایکوپلاسماها صورت پذیرفته است.

پیشنهاد مطالعه: چگونه پرنده وحشی را رام کنیم