معرفی مرغ مینا پرنده سخنگوی زیبا
پرنده مرغ مینا یکی از پرندگان پرطرفدار در جهان است. پرهای زیبا و توانایی آن در تقلید از گفتار انسانی، باعث شده است که برای علاقمندان به پرنده، بسیار جذاب باشند. این پرنده نمادی از عشق است زیرا بیشتر اوقات با جفت خود زندگی می کند. اگر قصد خرید و نگهداری از مرغ مینا را دارید، جهت پرورش و تربیت پرنده، بکار بستن روشهای درست رفتاری بسیار مهم است. با این مطلب از مجله پت خرید همراه باشید تا با آنچه باید درباره مرغ مینا و روش های تربیتش بدانید، آشنا شوید.
پرنده مینا یا مرغ سخنگو جزو پرندگان با منقار نرم است. مینا به خانواده سار تعلق دارد. معمولا به صورت جفت جفت یا گروهی دیده می شوند. دارای نژادهای مختلفی می باشد که نژاد مینای گوشواره ای و مینای معمولی معروفتر هستند. این پرنده دو نوع اهلی و وحشی دارد. مرغ مینای وحشی در هنگام طلوع و غروب خورشید آواز می خواند. پرنده مرغ مینا بسیار باهوش است و جوجه های آن توان یادگیری بالایی دارند و به شرایط مراقبت و تعلیم صحیح، پاسخ مثبت می دهند.
نحوه مراقبت از مرغ مینا در خانه
برای مراقبت از این پرنده شما نیاز به ایجاد یک زیستگاه مناسب و رفع نیازها اساسی آن دارید. از آنجا که موجودی اجتماعی است شما باید به درستی با آن ها رفتار کنید تا با شما و افراد دیگری که ممکن است با آن در تماس باشند ارتباط برقرار کند. پس از برآورده شدن تمام نیازهایش، مرغ مینا یک عضو شاد و خوشحال خانواده شما می شود. برای نگهداری بهتر از مرغ مینا داشتن این موارد به شما کمک می کند.
۱- قفس مناسب مینا
پیدا کردن یک قفس پرنده مناسب که برای نگهداری از مینا که به طور خاص برای پرنده مرغ مینا ساخته شده باشد کمی دشوار است. اما سعی کنید قفس بزرگی پیدا کنید تا علاوه بر فضای زیاد به راحتی بتوانید آن را تمیز کنید. مناسب ترین ابعاد برای قفس مینا عرض ۱۰۰-۹۰ سانتی متر و طول و ارتفاع ۶۰ سانتی متر است. برای پوشاندن کف قفس می توانید از چندین روزنامه استفاده کنید.
۲- چوب زیر پایی یا نشیمنگاه پرنده
در داخل قفس قسمتی را به قرار دادن یک تکه چوب اختصاص دهید تا پرنده روی آن قرار گیرد . بهتر است چوب طبیعی درخت همراه با پوسته و ناهمواری هایی باشد. سعی کنید چوب های مختلف با ابعاد مختلف درون قفس قرار دهید. اگر چوب صاف باشد باعث ایجاد بیماری پودودرماتیت در پرنده می شود. این بیماری پاهای پرنده را ملتهب می سازد که درمان ان سخت است.
۳-تهیه آشیانه مناسب مینا
جعبه ای را به عنوان لانه یا آشیانه درون قفس قرار دهید. از آنجا که پرنده مرغ مینا در طول روز چندین چرت کوتاه دارد، مکانی تاریک برای خواب پرنده این جعبه می تواند باشد. این آشیانه را می توانید از پت خرید تهیه کنید. یاخودتان می توانید با چوب نرم و مقوا ان را بسازید. با این حال یک جعبه مقوایی باید به طور مرتب تعویض شود.
۴- محیط راحت
قفس پرنده مینا را در محیط راحتی از خانه نگهداری کنید. این مکان در نزدیکی نور خورشید باشد، اما این نور مستقیم نباشد. دمای اتاق برای پرنده مرغ مینا بهتر است حدود ۷۶ درجه فارنهایت یا ۲۴ درجه سانتی گراد باشد. اگر پرنده شما در معرض نور خورشید قرار ندارد بهتر است یک چراغ روشنایی نصب کنید.
شاید برایتان جالب باشد: همه چیز درباره ی مرغ مینا
تغذیه مرغ مینا در طبیعت
مینا پرنده ای نرم خوار است دلیل این نامگذاری این است که مینا از غذاهای نرم تغدیه می کند. غذای این پرنده در طبیعت میوه به خصوص میوه های رسیده مانند انجیر است. همچنین میوه های berries توت فرنگی، شهد گلها را می خورد. مینا ها حشرات را در هوا شکار می کنند همچنین علاقمند به خوردن مارمولکهای کوچک و برخی دیگر از حیوانات کوچک هستن.
جماعت میناها بطور کلی عاشق میوه ها هستن به خصوص میوه هایی که میزان آهن در آنها پایین هست مانند سیب، موز، هندوانه، هلو، انبه، آلو، گلابی. گاهی می توان از میوه های کنسروی استفاده کرد ولی بهتر است میوه بطور تازه مصرف شود.
رژیم غذایی مناسب مرغ های مینا خانگی
مینا شما از خوردن سبزیجاتی مثل سیب زمینی پخته، گوجه فرنگی پخته، نخود فرنگی به میزان کم، ذرت، برنج و ماکارونی پخته لذت می برد. بعضی میناها از مقدار کمی کاهو لذت می برند. بهترین منبع تامین پروتئین پرنده به جای حشرات که در طبیعت مصرف می کند، گوشت سفید همچون مرغ، ماهی، بوقلمون و گوشت خوک، تخم مرغ پخته و لوبیاست.
برای نگهداری بهتر از مینا یادتان باشد همیشه آب در اختیار پرنده بگذارید. آب خوردن مینا به این صورت است که پرنده نوک خود را عمیقا در آب می‌کند و سرش را بالا می‌گیرد تا آب وارد نای شود. پس ظرف آب باید پر پر باشد تا پرنده در خوردن آب با مشکل مواجه نشود.
غذاهای ممنوع برای مرغ مینا
رژیم غذای بیشتر میناها گیاهی است. جالب است بدانید شما باید در مصرف این مواد، غذایی را انتخاب کنید که میزان آهن در آن زیاد نباشد. بیشتر میناها در اثر بی توجهی، نا آگاهی و نگهداری اشتباه صاحبانشان در اثر مصرف آهن زیاد بیمار می شوند.
دقت کنید از دادن غذاهای حاوی آهن زیاد به پرنده خودداری کنید. این نیز به این منظور نیست که غذا کاملا بی آهن باشد به این معناست که میزان آهن در آن کم باشد. بهتر است از دادن کلیه هسته میوه ها به همه پرندگان خودداری کنید. چون برخی هسته ها سمی بوده و ممکن است هنوز بطور قطع مشخص نشده باشد. همچنین از دادن این مواد غذایی برای مرغ مینا ممنوع است:
- اواکادو
- هسته سیب
- ریواس
آموزش سخنگویی به مرغ مینا
اگر مایل هستید مرغ مینای شما سخنگو شود بهتر است مینای دستی که حدود ۱ ماه و نیم تا ۲ ماه دارد خریداری کنید. مینا در سن ۴ ماهگی رو درخت توانایی تقلید سایر صداها را پیدا می کند. پس یادتان باشد باید آموزش را زود شروع کنید.
از زمانی که پرنده را به خانه آوردید مرتبا تکرار کنید سلام. بعد مدتی صدای شما در گوشش تکرار می شود. در ابتدا صدای پرنده خش دار خواهد بود و کلمات را شکسته بیان می کند ولی با تمرین صخنگویی واضح خواهد شد. برای پرنده سوت نزنید چون سوت زدن را زودتر فرا می گیرند و به نظرش زیباتر از حرف زدن است.
بهتر است قفس را در یک مکان شلوغ قرار دهید. از آنجا که این پرندگان بسیار اجتماعی هستند و تمایل دارند از تعامل انسان لذت ببرند، به راحتی می توانند در جامعه اجتماعی شوند. بهترین راه برای انجام این کار، قرار دادن آنها در مکانی است که می توانند با افراد مختلف صحبت کنند و مهارت های زبانی خود را توسعه دهند.
مرغ مینا ممکن است با شخصی که قفسش را تمیز می کند و او را تغذیه می کند، پیوند عاطفی محکمی برقرار کنند. پرنده مرغ مینا همچنین حافظه خوبی دارد و نسبت به بدرفتاری بسیار حساس هستند و اگر مورد آزار قرار بگیرند، سریع ناراحت می شوند.
اگر از مرغ مینا برای حرف زدن او نگهداری می کنید، مطالعه مطلب آموزش حرف زدن به طوطی و پرنده ها نیز به شما کمک بیشتری برای آموزش حرف زدن به مینا می کند.
آشنایی با بیماری های مرغ مینا
برای نگهداری از مرغ مینا باید با بیماری های او نیز آشنا باشید. پرنده های زینتی و خانگی از جمله مرغ مینا مستعد انواع بیماری هستند. هر گونه علامت غیر طبیعی در مرغ مینا باید جدی گرفته شود و برای رفع آن اقدام کرد. علائم بیماری در مرغ مینا به سرعت خود را نشان می دهد.
البته پرندگان به صورت ذاتی در ابتدا سعی میکنند که بیماری خود را پنهان کنند و خود را ضعیف جلوه ندهند. این رفتار پرنده ها بیشتر به دلیل ترس از شکار و یا ترس از طرد شدن در بین گله است. این رفتار غریزی در پرندگانی که در اسارت به سر می برند کمتر به چشم می خورد. ولی با این حال ممکن است مرغ مینا علائم اولیه بیماری را پنهان کند.
مهمترین علائم بیماری در مرغ مینا
رفتار مرغ مینای خود را همیشه تحت نظر داشته باشید. برخی از علائم زیر به دلیل بیماری بوده و برخی نیز به دلیل شرایط تغذیه و نگهداری مرغ مینا هستند:
- افتادگی بال ها و یا پف کردن پرها
- بی حالی و کز کردگی
- کم شدن اشتها
- اختلالات عصبی همچون سرگیچه، عدم تعادل در راه رفتن
- فلج و یا خشک شدن پاها و پرها یا گردن
- دور خود پیچیدن و عدم حرکت و بر روی زمین افتادن
- اسهال سبز و یا سفید آبکی
- بسته نگه داشتن چشم ها
- عطسه و سرفه و خارج شدن ترشحات از بینی و دهان و خس خس سینه
- ریزش شدید پر
با مشاهده این علائم بیماری بهتر است با دامپزشک مشورت کنید. مطالعه مقاله علائم بیماری پرندگان ؛ مریضی پرنده های زینتی را چگونه تشخیص دهیم نیز به شما کمک می کند نگهداری بهتری از پرنده خود کنید.
روش های تمیز کردن و حمام کردن مینا
مینا عاشق حمام کردن است و تقریبا ۲ بار در روز به این کار نیاز دارد. کاسه آبی حدود ۲ اینچ آب تهیه کرده و در قفس یا جایی که پرنده بیرون می آید ترجیحا رو زمین بگذارید. مینا عاشق آب بازی است و آب را به همه جا پرت می کند. پرنده نوکش را داخل آب کرده و پوستش را خیس می کند.
مرغ های مینا با تکان دادن خودش را خشک می کند بعد سراغ کار اصلی یعنی آراستن پرهاش می رود. همچنین سرش را تکان می دهد تا آب از داخل گوشها بیرون بریزد. معمولا میناها زمانی که بعد مدت طولانی به قفس بر می گردند به حمام علاقه دارند به خصوص اگر دستی باشند.
اگر مرغ مینای شما زیاد عصبانی می شود بهتر است بدانید: چگونه یک پرنده عصبانی را رام کنید
پر ریزی در مرغ های مینا
مینا بطور معمول ۲ بار در سال دچار پر ریزی می شود. این کار به مکانی که زندگی می کند و نحوه نگهداری از او نیز بستگی دارد. اگر مینا در طوی ۱ سال پر ریزی نداشت احتمالا دلیل این است که رژیم غذایی خوبی نداشته است.
این اتفاق نشان دهنده کمبود ویتامین و مشکل در مرع مینای شماست که باید به دامپزشک خود مشورت کنید. یادتان باشد هر دو بال مرغ مینا باید کوتاه شوند البته توسط فرد متخصص تا تعادل حفظ شود. اگر موقع فرود تعادل نداشته باشد احتمال برخورد با جناق سینه و شکستگی وجود دارد.
سوال های متداول در مورد مرغ مینا
چطور سن مرغ مینا را تشخیص دهیم؟
فروشنده ای که پرنده خود را از آن خریداری می کنید باید از سن پرنده خود اطلاع داشته باشد. از فروشندگانی که جزئیات کمی از پرنده خود می دانند با احتیاط پرنده را خریداری کنید. یک روش دیگر این که هر چه از سن مرغ مینا بگذرد دور چشمهایش بیشتر به سمت رنگ زرد می رود و با چین و چروک های ریزی همراه می شود.
چطور پرنده خود را به قفس دیگری انتقال دهیم؟
از آنجا که ممکن است پرنده شما از قفس جدید وحشت داشته باشد، سعی کنید دهانه های دو قفس را در کنار هم قرار دهید. سرانجام پرنده شما قفس جدید را کشف خواهد کرد و وارد قفس جدید می شود. هنگامی که به قفس جدید عادت کرد، قدیمی را بردارید.
چگونه جنسیت پرنده را تشخیص بدهیم؟
نرها و ماده ها به طور یکسان به نظر می رسند. مرغ های مینا هیچ ویژگی خارجی ندارند که جنسیت را متمایز کند. نرهای بالغ کمی بزرگتر هستند و پوسته های روی گردنشان کمی طولانی تر است. همچنین نرها معمولاً جسورتر هستند. فاصله بین استخوان های لگن در نرهای بالغ وسیع تر از ماده ها است.
مرغ مینا چند سال عمر می کند؟
طول عمر پرنده مینا حدود ۱۵ سال است. در اواخر عمر پرها رویش مجدد ندارند. در این دوران همانند دوران کودکی به باد و سرما حساس هستند و باید آن ها را در دمای معتدلی نگهداری کرد.
پت خرید را دنبال کنید :
