شیتزو

مدارک و نقاشی های بدست آمده از قرن 16 میلادی سگهای کوچکی را نشان می دهند که شبیه به شیر می باشند. در قرن 17 این نژاد از موطن خود یعنی تبت به پِکینگ برده و در آنجا پرورش یافت. اجداد او را نژاد های Lhasa Apso و Pekingese تشکیل می دهند. بعدها شیتزو سگ محبوب امپراطور چین گردید و تا سالیان زیادی چینی ها از فروش و یا هدیه آنها به غرب خودداری می کردند. اولین جفت از آن در سال 1930 به انگلستان وارد شد و در سال 1946 به ثبت رسید. 

سگ نژاد شیتزو بسیار هوشیار و با شهامت می باشد. خوشحال و سر سخت. با کودکان آرام رابطه خوبی دارد. سگی آرام و باوفا است که خیلی زود با همه صمیمی می شود. آموزش دادن به او باید با صبر و حوصله و با محبت انجام گیرد. دیدبان هوشیاری است و به پارس کردن علاقه دارد ، اما اصولاً در داخل خانه آرام است. لجباز ، باهوش و بازیگوش است. علاقه دارد تا همیشه نزدیک اعضای خانواده باشد غالباً رابطه خوبی با سایر حیوانات خانگی دارد.

خس خس و خر و پف ، مشکلات چشم و گوش ، دیسک کمر بعلت داشتن ستون فقرات بلند و پاهای کوتاه قابل ذکر می باشد. دندانها باید بطور منظم چک و تمیز شوند چراکه دندانها در این نژاد دچار پوسیدگی زود رس می شوند. از دادن غذای اضافه پرهیز کنید چراکه این نژاد استعداد خوبی در فربه شدن دارد.

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد ، اصولاً در داخل خانه پر جنب و جوش است و نیازی به حیاط ندارد. این نژاد نسبت به گرما حساسیت دارد.

سگ شیتزو ذاتاً سگ پر جنب و جوشی است اما غالباً ترجیح می دهد تا در مکان های مورد علاقه اش لم بدهد و استراحت کند. پیاده روی های روزانه به سلامت نگه داشتن حیوان کمک خواهد کرد.

شیتزو به شانه زدن روزانه نیاز دارد. معمولاً موهای جلوی چشم را با یک ربان می بندند تا سگ به راحتی بتواند اطرافش را ببیند. چشمهای شیتزو بسیار حساس است و باید همیشه تمیز نگاه داشته شوند. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد و برای افرادی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند مناسب است.